خلاصه:
این مقاله به مفهوم داروهای ژنریک، نقش آنها در بازار دارویی و پیامدهای اقتصادی آنها می پردازد. با بررسی بازار داروهای ژنریک، درک جامعی از اهمیت آنها در سیستم های مراقبت های بهداشتی در سطح جهانی ارائه می شود.
مفدمه:
صنعت داروسازی با داروهای نوآورانه که به طور مداوم پروتکل های درمانی را بهبود می بخشد، نقش اساسی در سلامت جهانی دارد. با این حال، هزینه بالای داروها با نام تجاری اغلب چالش هایی را برای دسترسی ایجاد کرده است. اینجاست که داروهای ژنریک نقش مهمی دارند. این داروها یک جایگزین مقرون به صرفه برای داروهای گران ارائه می دهند و دسترسی گسترده تر به راه های درمان را تضمین می کنند.
تعریف و توسعه داروهای ژنریک:
داروهای ژنریک اساساً «کپی‌هایی» از داروهای به اصطلاح “برند” هستند که پس از انقضای حق ثبت اختراع محصول اصلی تولید می‌شوند. آنها حاوی مواد فعال مشابه با همتایان خود هستند و یک معادل زیستی در نظر گرفته می شوند، به این معنی که به همان روش کار می کنند و مزایای بالینی یکسانی را ارائه می دهند. از آنجایی که کارایی و ایمنی مواد فعال قبلاً ثابت شده است، تولیدکنندگان داروی ژنریک فقط باید هم ارزی زیستی را با محصول اصلی نشان دهند.
چارچوب قانونی:
تایید داروهای ژنریک مستلزم بررسی دقیق نظارتی است. در ایالات متحده، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در پی آن است که داروهای ژنریک همان کیفیت، قدرت، خلوص و پایداری را با داروهای اصلی داشته باشند. آژانس دارویی اروپا (EMA) و سایر نهادهای نظارتی در سراسر جهان از استانداردهای مشابهی پیروی می کنند.
پویایی بازار:
ورود داروهای ژنریک به بازار معمولاً پس از انقضای حق ثبت اختراع دارویی با نام تجاری آغاز می شود. این ورود اغلب به کاهش قابل توجه قیمت منجر می شود. در درجه اول به دلیل کاهش هزینه های توسعه و بازاریابی مرتبط با داروهای ژنریک، و همچنین، رقابتی که آنها در بازار ایجاد می کنند.
پیامدهای اقتصادی:
داروهای ژنریک سنگ بنای کاهش هزینه های درمان هستند. آنها با ارائه گزینه های مقرون به صرفه تر، دسترسی بیشتر به درمان را به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط تسهیل می کنند. صرفه جویی در سیستم های درمانی می تواند قابل توجه باشد و امکان تخصیص مجدد منابع به سایر حوزه ها را در این زمینه فراهم کند.
چالش ها:
علیرغم مزایایی که دارند، داروهای ژنریک با چالش های خاصی نیز روبرو هستند. این چالش ها شامل کیفیت پایین در میان برخی از ارائه دهندگان این داروها و همچنین پیچیدگی های موجود در فرآیند تأیید نظارتی در کشورهای مختلف است. علاوه بر این، رقابتی که داروهای ژنریک در بازار ایجاد می‌کنند گاهی اوقات می‌تواند منجر به درگیری‌های قانونی با تولیدکنندگان اصلی دارو شود.
نتیجه گیری:
داروهای ژنریک جزء لاینفک پایداری سیستم های درمانی در سطح جهان هستند. آنها یک جایگزین مقرون به صرفه برای داروهای دارای نام تجاری خاص ارائه می دهند و دسترسی وسیع تری به داروهای ضروری را تضمین می کنند. با ادامه افزایش هزینه های درمانی، نقش داروهای ژنریک اهمیت فزاینده ای پیدا خواهد کرد. سیاست‌ها و مدل‌های درمانی آینده باید به گسترش استفاده از داروهای ژنریک ادامه دهند و نیاز به نوآوری دارویی را با دسترسی و مقرون به صرفه بودن در نظر داشته باشند.
نویسنده: پویان قمری، اقتصاددان و نظریه پرداز اقتصادی
