جزایر ویرجین بریتانیا با نام رسمی جزایر ویرجین، یک سرزمین فرادریایی بریتانیا در دریای کارائیب، در شرق پورتوریکو و جزایر ویرجین ایالات متحده و شمال غربی آنگویلا است. این جزایر از نظر جغرافیایی بخشی از مجمع الجزایر ویرجین هستند و در آنتیل کوچک و بخشی از هند غربی واقع شده اند.
جزایر ویرجین بریتانیا از جزایر اصلی تورتولا، ویرجین گوردا، آنگادا و جوست ون دایک به همراه بیش از 50 جزیره کوچک و بزرگ دیگر تشکیل شده است. حدود 16 جزیره قابل سکونت هستند. پایتخت، رود تاون، در تورتولا، بزرگترین جزیره قرار دارد که حدود 20 کیلومتر طول و 5 کیلومتر عرض دارد. در سرشماری سال 2010 جمعیت این جزایر 28.054 نفر بوده است که 23،491 نفر از آنها در تورتولا زندگی می کردند. آخرین تخمین های جمعیت 35،802 نفر را نشان می دهد (ژوئیه 2018).
جزیره نشینان ویرجین بریتانیا شهروندان سرزمین های فرا دریایی بریتانیا هستند و از سال 2002 نیز شهروندان بریتانیایی محسوب می شوند.
به طور کلی تصور می شود که اولین بار جزایر ویرجین توسط سرخ پوستان آراواک از آمریکای جنوبی در حدود 100 سال قبل از میلاد تا 200 میلادی کشف شده اند، هرچند که برخی شواهد از حضور آمریندیایی ها در این جزایر تا 1500 سال قبل از میلاد وجود دارد. آراواك ها تا قرن پانزدهم در جزایر ساكن بودند كه توسط كاریب های خشن، قبیله ای از جزایر آنتیل های كوچك، آواره شدند.
اولین بازدید اروپایی از جزایر ویرجین توسط کریستف کلمب در سال 1493 در سفر دوم خود به قاره آمریکا، که نام امروزی این جزایر را به آنها داد، انجام شد.
امپراطوری اسپانیا در اوایل قرن شانزدهم میلادی ادعای مالکیت این جزایر را کرد، اما هرگز آنها را آباد نکرد و سالهای بعدی انگلیسی ها، هلندی ها، فرانسوی ها، اسپانیایی ها و دانمارکی ها برای کنترل منطقه با یکدیگر درگیر شدند که در نتیجه این جزایر به عنوان یک مکان معروف برای دزدان دریایی تبدیل شد. در این دوره هیچ گزارشی از جمعیت بومی آمریندیایی ها در جزایر ویرجین بریتانیا وجود ندارد. تصور می شود که آنها یا به جزایر امن تری گریخته اند یا کشته شده اند.
هلندی ها در جزیره تورتولا تا سال 1648 یک شهرک دائمی ایجاد کردند و اغلب با اسپانیایی هایی که در نزدیکی پورتوریکو مستقر بودند درگیر می شدند. در سال 1672 ، بریتانیایی ها تورتولا را از هلندی ها تصرف کردند. در همین حال، در دوره 1672-1733 ، دانمارکی ها کنترل جزایر اطراف سنت توماس، سنت جان، و سنت کروآ را به دست آوردند.
جزایر بریتانیایی اصولاً یک دارایی استراتژیک قلمداد می شدند. بریتانیایی ها نیشکر را معرفی کردند که قرار بود به محصول اصلی و منبع تجارت خارجی تبدیل شود و تعداد زیادی برده را به زور از آفریقا آوردند تا در مزارع نیشکر کار کنند. این جزایر از لحاظ اقتصادی رونق داشتند تا اواسط قرن نوزدهم، زمانی که ترکیب قوانین لغو برده داری در امپراتوری بریتانیا در سال 1834 ، یک سری طوفان های فاجعه بار و رشد محصول چغندر قند در اروپا و ایالات متحده، به طور قابل توجهی منجر به یک دوره افول اقتصادی شد.
در سال 1917 ، ایالات متحده جزایر ویرجین دانمارک را به قیمت 25 میلیون دلار خریداری کرد و نام آنها را به جزایر ویرجین ایالات متحده تغییر داد. ارتباطات اقتصادی با جزایر ایالات متحده باعث شد جزایر ویرجین بریتانیا دلار آمریکا را به عنوان واحد پولی خود در سال 1959 در نظر بگیرند.
جزایر ویرجین بریتانیا به عنوان بخشی از جزایر لیوارد بریتانیا یا با سنت کیتس و نویس، با یک مسئول به نمایندگی از دولت بریتانیا در این جزایر، به طور مجزا اداره می شوند. این جزایر در سال 1960 وضعیت مستعمره جداگانه ای بدست آوردند و در سال 1967 خود مختار شدند. از دهه 1960، این جزایر از اقتصاد سنتی مبتنی بر کشاورزی به سمت گردشگری و خدمات مالی متنوع شده و به یکی از ثروتمندترین مناطق در کارائیب تبدیل شده اند. قانون اساسی جزایر در 1977 ، 2004 و 2007 اصلاح شد و به آنها استقلال محلی بیشتری داد.
در سال 2017 طوفان ایرما با برخورد به این جزایر منجر به کشته شدن چهار نفر و خسارت سنگین شد.
این قلمرو به عنوان یک دموکراسی پارلمانی عمل می کند. مقام نهایی اجرایی در جزایر ویرجین بریتانیا به ملکه واگذار شده است و از طرف وی فرماندار جزایر ویرجین بریتانیا انتخاب می شود. فرماندار توسط ملکه به توصیه دولت بریتانیا منصوب می شود. دفاع و اکثر امور خارجه همچنان بر عهده بریتانیا است.
اقتصاد جزایر ویرجین بریتانیا
اقتصاد جزایر ویرجین بریتانیا یکی از پر رونق ترین ها در منطقه کارائیب است. گرچه از نظر مطلق بسیار ناچیز است، اما به دلیل جمعیت بسیار ناچیز این جزایر چشمگیر است، و در سال 2010 بر اساس واقعیت نامه جهانی سازمان سیا، این سرزمین نوزدهمین تولید ناخالص داخلی سرانه در جهان را داشت. از نظر جهانی، مقدار تولید ناخالص داخلی بر اساس قدرت خرید در این قلمرو از نظر قدرت خرید در رتبه 215 از مجموع 229 کشور رتبه بندی شده است. اقتصاد این قلمرو مبتنی بر خدمات مالی است که تقریباً 60 درصد از درآمد دولت را ایجاد می کند، و گردشگری که تقریباً باقی درآمد را تولید می کند.
از نظر تاریخی، جزایر ویرجین بریتانیا به طور معمول مازاد بودجه دولتی تولید می کند، اما در طی بحران مالی 2007-2008 ، این سرزمین با یک کسری روبرو شد که پس از کاهش رکود جهانی هم ادامه یافت. در سال 2011 ، این سرزمین با 29 میلیون دلار آمریکا (تقریباً 2.6٪ از تولید ناخالص داخلی) بیشترین کسری بودجه را داشته است. بدهی عمومی تا سال 2012 چهار برابر شده و از سطح قبل از بحران به حدود 113 میلیون دلار آمریکا (تقریباً 10.3 درصد تولید ناخالص داخلی) رسیده است. تقریباً 84 درصد از این بدهی عمومی مربوط به یک بیمارستان دولتی جدید است که بین سالهای 2003 و 2014 در رود تاون ساخته شده است.
اکونومیست استدلال کرد که وخیم شدن اوضاع اقتصادی در جزایر ویرجین بریتانیا نه به دلیل افت درآمد بلکه به دلیل ولخرجی بخش عمومی بوده است. تا سال 2014 بدهی عمومی به 106 میلیون دلار آمریکا و کسری سالانه به 25 میلیون دلار کاهش یافت.
تا سال 2016، دولت به مازاد بودجه اولیه بازگشت، اما بدهی عمومی تقریباً به 141 میلیون دلار افزایش یافت و خدمات بدهی بیش از 12 میلیون دلار از مازاد اولیه را تشکیل می داد. با این حال، به دلیل یک برنامه تهاجمی سرمایه گذاری، و بودجه بیش از حد در پروژه های کلیدی عمومی، دولت به طور خطرناکی با کسری پول نقد مواجه شد. وجوه نقد در صندوق تلفیقی به زیر 7 میلیون دلار رسید (با متوسط هزینه ماهانه تقریباً 30 میلیون دلار) و دولت بیش از 13 میلیون دلار فاکتور بدهی پرداخت نشده را به خود اختصاص داد.
قوانین ارزهای دیجیتال در جزایر ویرجین بریتانیا
جزایر ویرجین بریتانیا در صدد است دستورالعمل ویژه ای در ارتباط با حیطه فعالیت ارزهای دیجیتال وضع کند، اما تا کنون دستگاه قضایی و مراجع حقوقی این کشور قانون جامعی که قابل اطلاق به نهادهای مالی غیر متمرکز باشد تدوین نکرده اند. بنظر می رسد دولت این کشور کماکان موضع مشخصی در ارتباط با نهادهای رمزارز اتخاذ نکرده است و ترجیح می دهد در حال حاضر نظاره گر شرایط اقتصادی و نحوه کنشگری رمزارزها و صنعت امور مالی غیر متمرکز در عرصه مناسبات بین الملل باشد.
به گفته ناظران و مفسران اقتصادی، قوانین حال حاضر دولت جزایر ویرجین بریتانیا برای شرکت هایی که مایل هستند طرح صدور اولیه سکه رمزارز خود را عملیاتی کنند، قابل ارجاع خواهد بود. طبق برآوردهای آماری، تا کنون تعدادی از نهادها و شرکت های تجاری فعال در جزایر ویرجین بریتانیا، طی تشریفات حقوقی و ثبت نام در دستگاه قضایی این کشور، طرح های صدور اولیه سکه رمزارز خود را پیاده سازی کرده اند.
کد خبر: 1400021616MGMCMH
مطالب مرتبط:
آشنایی با کشور کانادا و قوانین ارزهای دیجیتال + شرایط ویزا
آشنایی با کشور آلمان و قوانین ارزهای دیجیتال + شرایط ویزا
آشنایی با کشور اتریش و قوانین ارزهای دیجیتال + شرایط ویزا