نشریه اکونومیست در گزارشی در تاریخ 20 فوریه به مساله خانه نشینی شاهزاده امارات پرداخته است که در یک پیام ویدئویی مدعی شده بود اجازه ندارد از ویلای خود خارج شود.
به گزارش سکه نیوز به نقل از اکونومیست، این ویدئو کاملا طوری به نظر می رسد که توسط یک گروگان ساخته است: یک نمای نزدیک عصبی که در یک اتاق تاریک فیلمبرداری شده است. در 16 فوریه ، شبکه تلویزیونی بی بی سی پیام هایی از شیخه لطیفه دختر محمد بن راشد آل مکتوم حاکم میلیاردر دبی پخش کرد. شاهزاده خانم دو بار سعی کرده که از امارت فرار کند و پدرش را به سو استفاده متهم کرده است. پدرش این ادعاها را رد می کند. دومین فرار شاهزاده خانم در سال 2018، به دستگیری او در یک قایق تفریحی در اقیانوس هند ختم شد. او اکنون ادعا می کند که در حبس خانگی در وضعیتی است که آن را «سلول انفرادی» بدون مراقبت پزشکی توصیف می کند. نهاد عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرد که این موضوع را با امارات متحده عربی مطرح خواهد کرد.
این ویدئوها آنچه را که قرار بود لحظه ای پیروزمندانه برای امارات متحده عربی باشد تحت الشعاع قرار داد. در 9 فوریه 2021، کاوشگری به نام امید سفر هفت ماهه خود را که 493 میلیون کیلومتر تا مریخ بود، به پایان رساند. ورود این ماهواره به مدار مریخ آژانس فضایی امارات را در رتبه پنجمین جهانی و اولین کشور در جهان عرب رسیدن به سیاره سرخ قرار داد. این ماهواره پس از دو ماه اصلاح مسیر و تنظیم ابزار، مطالعه جو مریخ را آغاز خواهد کرد و اولین بسته از داده های آن در سپتامبر منتشر خواهد شد.
برج خلیفه دبی، بلندترین ساختمان جهان، به همین مناسبت با رنگ قرمز نورافشانی شد. تصویری مشهور در شبکه های اجتماعی حاکمان ابوظبی و دبی را که پایتخت سیاسی و تجاری امارات هستند، نشان می دهد که دست در دست هم می روند و در پشت سر آن ها مریخ است و یک شاتل فضایی بالای شانه های آن ها در حال پرتاب است. البته شاتل اکنون بخش کوچکی از مهندسی آمریکایی است که دیگر منقرض شده است. کاوشگر امید نیز اقدامی کاملا عربی نبود. کمتر از نیمی از تیم 450 نفره این کاوشگر اماراتی است و بیشتر افراد دیگر از دانشگاه های آمریکایی جذب شده اند. این کاوشگر در کلرادو مونتاژ شد و روی یک موشک ژاپنی به فضا رفت.
علم اغلب یک ورزش تیمی است: فضانوردان آمریکایی پس از آنکه شاتل کنار گذاشته شد، برای رسیدن به مدار به موشک های روسی متکی بودند. و اماراتی ها هم می گویند که مهارت های جدیدی را یاد گرفته اند که به ساخت یک صنعت بومی فضایی کمک می کند. عمران شرف، مدیر پروژه مدموریت مریخ، می گوید: «دوست دارم ببینم پنج یا ده سال دیگر شركت های اماراتی و مهندسان اماراتی در حال ساخت اجزای برنامه های فضایی نه تنها در امارات بلکه در خارج از كشور هستند.»
حتی در تلاش های علمی هم سیاست هرگز در کنار نیست. تابلوهای کنار جاده های دبی که به طور معمول برای هشدار درباره تصادف یا مه به کار می رود، به زبان عربی اعلام می کنند: «تبریک به اعراب، کاوشگر امید به مریخ رسید». امارات متحده عربی اولین کشور عربی نیست که برای صدور یک ایدئولوژی به سراسر منطقه تلاش می کند. در قرن بیستم، مصر تلاش کرد ملی گرایی عرب را گسترش دهد، و عربستان سعودی خوانشی سختگیرانه از اسلام را ترویج کرد. اما در حالی که آنها رهبران طبیعی بودند که یکی پرجمعیت ترین کشور عربی و دیگری کلیددار مقدس ترین اماکن اسلامی است، امارات فقط 1 میلیون شهروند دارد و تازه پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را در ماه دسامبر جشن می گیرد.
امارات خود را به عنوان یک کشور پسا ایدئولوژیک مطرح می کند؛ کشوری که جشن ملی پرتاب فضاپیما را به پیشبرد آموزش علوم تبدیل می کند. این نوع ایدئولوژی ویژه خود امارات است، ایده ای که در کشورهای عربی ناکارآمدتر طنین انداز می شود. به عنوان مثال در لبنان، برخی به این تفاوت امارات با کشور خود اشاره کردند. از زمانی که کاوشگر امید سفر خود را آغاز کرد، بیروت در اثر انفجار مهیبی ویران شد و سیاستمداران لبنانی ماه ها است که بر سر پست های کابینه در یک کشور ورشکسته در حال کشمکش هستند. سایر اعراب در مورد پروژه های متوسط زیرساختی در کشورهای خود که بسیار بیشتر از شش ماه طول کشیده است، جوک ساختند.
آقای شرف مأموریت مریخ را چالشی برای دیگر کشورهای عربی توصیف می کند و می گوید: «اگر امارات متحده عربی در کمتر از 50 سال می تواند به مریخ برسد، پس شما با توجه به تاریخ خود می توانید کارهای بیشتری انجام دهید.» این یک پیام گیرا است. اما همانطور که داستان شیخه لطیفه نشان می دهد، امارات در زمینه حقوق بشر و آزادی راه زیادی برای پیشرفت دارد.
مطالب مرتبط:
یک نهاد دولتی دبی رمزارز را برای پرداخت ها قبول می کند
دولت امارات از پلتفرم وام مسکن مبتنی بر بلاک چین رونمایی کرد