تأثیر ثبت اختراع استراتژیک بر نوآوری دارویی یک موضوع پیچیده و چند وجهی است که پیامدهای مهمی برای این صنعت، بودجه سیستم درمان و مراقبت های بهداشتی و دسترسی به داروها دارد.
ثبت اختراع، که اغلب توسط شرکت‌های داروسازی به کار می‌رود، با شیوه‌های ضدرقابتی مرتبط بوده است و این پتانسیل را دارد که نوآوری را سرکوب کند و بر شرکت‌های تولیدکننده داروهای ژنریک (داروهایی که از روی برندهای معروف ساخته شده و قیمت کمتری دارند) تأثیر بگذارد.
این عمل همچنین با افزایش قابل توجه قیمت دارو همراه بوده و خطری جدی برای مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن داروها ایجاد کرده است. مفهوم ” ثبت اختراع” در صنعت داروسازی زمانی مورد بررسی قرار گرفته است که شرکت ها به دنبال گسترش انحصار بازار و پاسخ به چالش هایی مانند کاهش بهره وری تحقیق و توسعه و افزایش هزینه های تجاری سازی هستند.
بدون مداخله سیاستی مناسب، افزایش چالش‌های ثبت اختراع نه تنها ممکن است عمر مؤثر بازار را کوتاه کند، بلکه به کمبود داروهای با اهمیت بالا و ضروری نیز کمک کند. در حالی که ثبت اختراع استراتژیک در صنعت داروسازی در حال حاضر قانونی تلقی می شود، درخواست هایی برای مداخله قانونی برای رسیدگی به اثرات منفی آن بر رقابت پویا و نوآوری وجود دارد.
شواهد حاکی از آن است که ثبت اختراع انگیزه های مشارکت در نوآوری واقعی و شایسته را کاهش می دهد و استدلال شده است که مقامات باید این عمل را بررسی کنند و از اثرات ضد رقابتی آن به نفع رفاه مصرف کننده جلوگیری کنند.
از سوی دیگر، طرفداران حمایت از حق ثبت اختراع استدلال می کنند که برای ایجاد انگیزه برای نوآوری در صنعت داروسازی ضروری است. با این حال، نگرانی‌هایی در مورد هزینه‌های اجتماعی و پتانسیل پتنت‌ها وجود دارد که منجر به قیمت‌های غیرقابل دسترس دارو، به‌ویژه برای داروهای جدید و حیاتی شود. این سؤالی را در مورد تعادل بین ایجاد انگیزه برای نوآوری و اطمینان از دسترسی به داروهای ضروری ایجاد می کند.
در نتیجه، تأثیر ثبت اختراع بر نوآوری دارویی یک موضوع بحث برانگیز با پیامدهای گسترده است. این امر در حالی که به عنوان یک عمل قانونی شناخته می شود، درخواست های فزاینده ای برای مداخله قانونی برای رسیدگی به اثرات بالقوه ضد رقابتی آن و حفاظت از نوآوری وجود دارد.
ایجاد تعادل بین نیاز به حمایت قوی از حق ثبت اختراع برای ایجاد انگیزه برای نوآوری با نگرانی در مورد دسترسی و مقرون به صرفه بودن داروها همچنان یک چالش حیاتی برای سیاست گذاران و ذینفعان صنعت داروسازی است.
نویسنده: پویان قمری، اقتصاددان و نظریه پرداز اقتصادی
