صحبت های توسعه‌دهندگان هسته اتریوم در مورد مزایای هاردفورک‌های بیشتر

صحبت های توسعه‌دهندگان هسته اتریوم: گروهی از قدیمی‌ترین برنامه‌نویس‌های نرم‌افزارهای اوپن سورس به تازگی در جلسه‌ای که دو هفته یک بار برگزار می‌کنند در مورد این موضوع بحث کردند که چند وقت یک‌بار باید توافق موجود در بلاک‌چین را تغییر داد؟ نظر اکثر آن‌ها این بود که می‌توان هر سه ماه یک بار کل سیستم را ارتقا داد. به‌طورکلی در دنیای رمزارز، به این کار هارد فورک گفته می‌شود.

آن‌ها در ادامه این صحبت توضیح دادند که برخی از پروپوزال‌های ارائه شده برای بهبود اتریوم (EIP) نیاز به چند بار ارتقای سیستم دارند(صحبت های توسعه‌دهندگان هسته اتریوم) که باید طی مدت مشخصی اعمال شوند تا اثرشان کامل شود.

با این حال از نظر جوزف دلونگ، مهندس ارشد نرم‌افزار در استودیو Consensys، بازه سه ماه برای ارتقای کل سیستم بسیار کوتاه است.

پیتر سزیلاگی یکی از مدیران بنیاد اتریوم نیز با این حرف موافق است. او در توضیح این موضوع می‌گوید:

اگر تنها وظیفه توسعه‌دهنده نرم‌افزار پیاده‌سازی هارد فورک باشد، آنگاه بازه زمانی سه ماه یک بار خوب است ولی معمولاً کلاینت‌های مختلف نیاز به نگهداری دارند. پس در صورتی که هارد فورک هر سه ماه یک بار انجام شود، در واقع زمانی برای انجام کارهای مربوط به نگهداری کلاینت و بهبود کارایی سیستم باقی نمی‌ماند.

مارتین هوست سوئند، مدیر واحد امنیت بنیاد اتریوم نیز تأیید کرد که این بازه زمانی برای هارد فورک خوب نیست ولی معتقد است که تغییرهای کوچک‌تر می‌توانند بازه‌های زمانی کوتاه‌تری داشته باشند. او گفته است:

ایده اصلی این نیست که هر سه ماه یک بار یک هارد فورک اجرا کنیم ولی اگر پیاده‌سازی قابلیت X تمام شده باشد، در تمام کلاینت‌ها قابل استفاده باشد و تست کیس‌های آن ایجاد شده باشند، می‌توانیم هارد فورک انجام دهیم.

فردریک هریسون، مدیر ارشد فنی شرکت Party Technologies، توصیه می‌کند که برنامه‌ها گام به گام اجرا شوند. به گفته او تجربه نشان داده که هیچ‌وقت نمی‌توان حتی در کمتر از ۶ ماه به فکر هارد فورک بود. او می‌گوید:

احتمالاً باید مجموعه‌ای از کارها را خودکار کنیم تا بتوانیم هارد فورک‌ها را در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر اجرا کنیم زیرا عمده زمانی که صرف پیاده‌سازی هارد فورک می‌شود مربوط به برنامه‌نویسی نیست.

علاوه بر این، کریگ کولوین مشاور بنیاد اتریوم اشاره کرد که اکثر تیم‌هایی که نرم‌افزار کلاینت برای اتریوم می‌نویسند، نیروی متخصص برای پیاده‌سازی جزئیات هارد فورک مثل آماده کردن testnetها، اجرای تست کیس‌ها و انجام تست‌ها را ندارند.

هاریسون در پاسخ به این حرف گفت که تیم‌ها باید منابع مالی کافی برای استخدام این افراد را داشته باشد. او گفت: «مشکل اصلی ما پول است. پول کافی برای انجام این کارها را نداریم».

ارتقا در چند گام
با تمام این صحبت‌ها، مسئله اصلی فقط این نیست که هارد فورک باید چند وقت یک بار اجرا شود.

افراد حاضر در این جلسه در مورد نیاز به تغییرهای بزرگ‌تر در بلاک‌چین کنونی و حرکت به سمت اتریوم ۲ صحبت کردند. اتریوم ۲ شبکه‌ای جدید است و وقتی که کاملاً فعال شود، کاربرهای فعلی اتریوم به سمت آن مهاجرت خواهند کرد.

هاریسون به این موضوع اشاره کرد که افرادی مثل الکسی آخونوف و بنیان‌گذار اتریوم، ویتالیک بوترین، هشدار داده‌اند که «تغییراتی که در راستای بقای اتریوم فعلی نیستند، نباید پیاده‌سازی شوند». او در ادامه این پرسش را مطرح کرد:

چقدر باید به این حرف پایبند باشیم؟ زیرا EIP 615 زنجیره‌ای طولانی از بهبودها را مطرح می‌کند که تا چند سال آینده پیاده‌سازی خواهند شد و تا آن زمان سودی از این بهبودها نخواهیم برد.

EIP 615 یکی از ۵ پیشنهادیه موجود برای بهبود است که در هارد فورک بعدی اتریوم به نام «استانبول» پیاده‌سازی خواهد شد. هدف آن ایجاد بهبودهای در کد مرکزی اتریوم است که با نام «ماشین مجازی اتریوم» (EVM) شناخته می‌شود و مسئولیت اجرای تمام کدهای خود اجرا شونده (قراردادهای هوشمند) را به عهده دارد.

EVM همچنین فناوری مهمی است که دیگر پروژه‌های بلاک‌چین مثل Hyperledger قابلیت ارتباط و تبادل داده با آن را پیاده‌سازی کرده‌اند.

نویسندگان EIP 615 توضیح داده‌اند که طراحی EVM باعث کند شدن اجرای کد می‌شود و سعی دارند با محدود کردن تضمین‌های امنیتی و بهبود عملکرد EVM این مشکل را رفع کنند ولی همانطور که سوئند اشاره کرده است، پیاده‌سازی EIP 615 نیاز به دو هارد فورک دارد و تا زمانی که هارد فورک دوم اجرا نشود، بهبودی در سرعت EVM مشاهده نخواهد شد. او در ادامه گفت:

نگرانی اصلی من در مورد این EIP همین است و فکر هم نمی‌کنم که باعث بهبود جدی در EVM شود. صرفاً شاید شرایط برای ابزارهای خارجی بهبود پیدا کند مثلا برای تحلیل ویژگی‌های قراردادهای هوشمند.

البته این ابزارها برای تضمین کارایی EVM در آینده و بهبود تجربه برنامه‌نویس‌هایی که روی قردادهای هوشمند کار می‌کنند ضروری هستند. از آنجایی که زمان آغاز به کار اتریوم 2 مشخص نیست، باید اتریوم 1 را برای حرکت رو به جلو آماده کرد.

در نهایت سوئند بحث را با این جمع‌بندی به پایان برد: «پیاده‌سازی چنین تغییرهای بزرگی در موتوری قدیمی که عملاً نیاز به دو هارد فورک دارد، احتمالاً گزینه خوبی نیست».

هاریسون که معتقد است اتریوم 2 آینده نامشخصی دارد، گفت: «نباید با توجه به نتیجه‌ای که از اتریوم 2 به دست می‌آید، نقشه مسیر خودمان را تغییر دهیم».

افراد حاضر موافقت کردند که در هفته‌های آینده بیشتر در مورد این EIP صحبت کنند.

منبع: coindesk