جهان از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی راه درازی را پیموده است، اما چشم انداز ژئوپلیتیکی همواره در حال تغییر است. ایالات متحده که زمانی یک ابرقدرت بلامنازع جهانی بود، اکنون با چالش هایی برای تسلط خود از سوی کشورهای نوظهور مانند چین و روسیه، همراه با ایران، هند و دیگران مواجه است. از آنجایی که موقعیت دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی به طور فزاینده ای رو به زوال است، ما باید پیامدهای بالقوه این تغییر را در نظر بگیریم.
دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی به ایالات متحده اجازه داده است تا نفوذ قابل توجهی بر اقتصاد جهانی داشته باشد. توانایی چاپ دلار، اساساً رسیدهایی مبنی بر بدهی، ایالات متحده را قادر ساخته است که تورم را به سراسر جهان صادر کند و بدهی خود را با ارز کاغذی پرداخت کند. با این حال، این مزیت اکنون به چالش کشیده شده است، زیرا کشورهایی مانند چین و روسیه به دنبال تغییر قوانین بازی هستند.
افزایش نفوذ چین به عنوان یک قدرت اقتصادی منجر به افزایش تنش با ایالات متحده، به ویژه در مورد تایوان شده است. این مبارزه برای تسلط ممکن است شروع جنگ جهانی سوم باشد، حتی اگر هنوز اثرات کامل آن را ندیده باشیم. با تشدید تنش ها، بسیار مهم است که رهبران جهانی صلح، غذا، آموزش و رفاه مردم خود را بر جنگ و تسلیحات ترجیح دهند.
ما باید از تاریخ درس بگیریم و از فجایعی که بر تمدن های گذشته آمده دوری کنیم. این مسئولیت همه ملت‌ها است که با یکدیگر همکاری کنند، همکاری و درک متقابل را تقویت کنند تا جهانی صلح‌آمیز و مرفه‌تر برای همه بسازند. قدرت طلبی هرگز نباید به قیمت جان انسان ها و آینده سیاره ما تمام شود.
در این عصر عدم اطمینان و تغییر، از همیشه مهمتر است که رهبران جهانی گرد هم آیند و در جهت یک هدف مشترک تلاش کنند: جهانی صلح آمیز، باثبات و برابر. با تمرکز بر نیازهای مردم به جای یک مسابقه تسلیحاتی مخرب، می توانیم آینده روشن تری را برای نسل های آینده خلق کنیم.
نویسنده: پویان قمری، اقتصاددان و نظریه پرداز اقتصادی
