مجله اکونومیست در مقاله ای در تاریخ 13 فوریه اعلام کرده است که کووید-19 ممکن است بومی شود، بنابراین دولت ها باید در مورد چگونگی کنار آمدن با این ویروس فکر کنند.
به گزارش سکه نیوز به نقل از اکونومیست، حتی معجزه ها هم محدودیت های خود را دارند. واکسن های ضد ویروس کرونا زودتر رسیده اند و بهتر از چیزی که بسیاری از افراد امید داشتند، عمل کرده اند. بدون این واکسن ها، همه گیری ممکن بود جان بیش از 150 میلیون نفر را بگیرد. اما با وجود آنکه جهان آستین بالا می زند، مشخص شده است که انتظار اینکه واکسن ها کووید-19 را از بین ببرند، اشتباه است. این بیماری سال ها به گردش ادامه خواهد داد و به نظر می رسد به یک ویروس بومی (endemic) تبدیل شود. وقتی شیوع کووید -19 تازه آغاز شده بود، دولت ها غافلگیر شدند. حالا آنها باید از قبل فکر کنند.
اغراق نیست اگر واکسیناسیون را معجزه بدانیم. کمی بیش از یک سال پس از شناسایی ویروس، پزشکان 148 میلیون دوز تزریق کرده اند. در اسرائیل، میزان بستری در افراد زیر 60 سال که واکسن دریافت نکرده اند، بیش از هر زمان دیگری است. در مقابل، در میان افراد بالای 60 سال که بیشترشان واکسن زده اند، این آمار تقریبا 40٪ کمتر از پیک اواسط ژانویه است و از این هم کمتر خواهد شد.
گرچه واکسن ها قادر به جلوگیری از همه موارد خفیف و بدون علامت کووید -19 نیستند، اما به نظر می رسد که بیشتر بیماران را از مرگ و شدیدترین عفونت هایی که نیاز به بستری در بیمارستان دارند، نجات می دهد، و این مسئله واقعا مهم است.
شواهد اولیه نشان می دهد که برخی از واکسن ها از انتشار ویروس جلوگیری هم می کنند. این امر باعث کندی همه گیری می شود و در نتیجه، کاهش تعطیلی ها را بدون افزایش موارد ابتلا که باعث پر شدن ظرفیت آیسییو ها می شود، آسان می کند. این یافته ها و بسیاری دیگر، طی چند ماه آینده با افزایش داده های جدید بیشتر خواهد شد.
با این وجود، به رغم همه این خبرهای خوب، کار ویروس کرونا هنوز با انسان ها تمام نشده است. کووید-19 به صورت گسترده ای به گردش ادامه خواهد داد. اینطور دریافت می شود که این ویروس احتمالاً برای همیشه در انسان ها لانه خواهد گزید. این پیامد های عمیقی درباره چگونگی واکنش دولت ها در پی دارد.
یکی از علت های تداوم شیوع ویروس کرونا این است که ساخت و توزیع واکسن کافی برای محافظت از 7.8 میلیارد نفر در جهان کاری خطیر است. حتی انگلیس نیز که با سرعت بیشتری نسبت به سایر کشور های بزرگ در حال واکسیناسیون جمعیت است، نمی تواند تا ماه مه سال 2021 واکسیناسیون افراد بالای 50 سالگی را به پایان برد.
چیزی که کار را سخت تر می کند این است که توان یک تزریق احتمالاً افول و تزریق های بعدی را ضروری کند. خارج از جهان ثروتمندان، 85 درصد کشور ها هنوز برنامه واکسیناسیون خود را آغاز نکرده اند. تا زمانی که میلیارد ها نفری که در آنها زندگی می کنند، نیش سوزن را احساس نکنند، که شاید تا قبل از سال 2023 محقق نشود، این جمعیت مانند سوخت گردش این ویروس عمل خواهند کرد.
دلیل دیگر ماندگاری کووید-19 این است که حتی با تأثیر واکسن بر کاهش میزان آلوده کنندگی این ویروس و محافظت از مردم در برابر مرگ، گونه های جدیدی از ویروس کرونا کار های خوب این واکسن ها را بی تأثیر می کنند.
گونه های موفق این ویروس عفونی تر هستند. مثلاً در مورد گونه b.1.1.7 که برای اولین بار در انگلیس یافت شد، شدت آلودگی 25 تا 40 درصد بیشتر است. آلودگی با ریاضیات گیج کننده رشد تصاعدی تعیین می شود؛ بنابراین، حتی اگر گونه جدید کشنده تر نباشد، موارد ابتلا و مرگ به سرعت افزایش می یابد. برای دست یافتن به سطح مشخصی از سرکوب ویروس، فاصله اجتماعی شدیدتری لازم است.
افزون بر این، گونه های جدید ممکن است در مقابل واکسن های فعلی مقاوم باشند. مواردی که در برزیل و آفریقای جنوبی یافت شده، ممکن است ایمنی حاصل از آلودگی به گونه قبلی کووید-19 را شکست دهد. امید هست که چنین مواردی خفیف تر باشد، چرا که سیستم ایمنی بدن به دلیل مواجه اولیه با این بیماری آمادگی یافته است. حتی اگر این واقعیت داشته باشد، ویروس به گردش خود ادامه می دهد و افراد محافظت نشده را پیدا می کند. همچنین، سویه های جدیدی ایجاد می کند که برخی از آن ها در دور زدن موانعی که جوامع در مقابل آن ها ایجاد کرده اند، بهتر عمل خواهد کرد.
دلیل سوم برای ماندگاری کووید-19 این است که افراد زیادی با امتناع از واکسیناسیون در مقابل این ویروس آسیب پذیر خواهند ماند. در مجموع 10 میلیون انگلیسی به دلیل سن یا شرایط زمینه ای در معرض این بیماری هستند. مدل سازی نشان می دهد که اگر فقط 10٪ از آن ها واکسینه نشوند و اگر فاصله اجتماعی از بین برود اما ویروس هنوز در سطوح بالا در گردش باشد، آنگاه افزایش شدیدی در آلودگی و مرگ بروز خواهد کرد.
در واقع، درصد کل جمعیت واکسینه نشده احتمالاً بسیار بیشتر از این آزمون خیالی خواهد بود. واکسن ها هنوز برای کودکان مجاز نشده است. اقلیت ها در بسیاری از کشور ها که بیشتر در معرض ابتلا هستند، اعتماد کمتری به دولت و نظام پزشکی دارند. حتی در میان برخی از کارکنان نظام سلامت، با وجود این که ویرانی های حاصل از کووید-19 را از نزدیک دیده اند، نیمی از آن ها از دریافت واکسن خودداری می کنند.
با بروز گونه های جدید، به طور متوسط حدود 80 درصد از کل جمعیت باید ایمن شوند تا یک فرد آلوده بیماری را به طور متوسط به کمتر از یک نفر انتقال دهد؛ این آستانه ای است که همه گیری می تواند در آن متوقف شود. این چیزی است که عملی شدنش دشوار است.
به خاطر همه این دلایل، دولت ها باید با این دید که کووید-19 یک بیماری بومی است، برنامه ریزی برای آن را آغاز کنند. امروز آن ها با این ویروس به عنوان یک موقعیت اضطراری برخورد می کنند که تمام خواهد شد.
برای دیدن تفاوت این دو دیدگاه، نیوزیلند را در نظر بگیرید که چگونه برای عاری شدن از ویروس کرونا در های خود را به روی جهان قفل کرده است. این کشور از این طریق توانسته مرگ های ثبت شده فقط به تنها 25 نفر برساند، اما چنین سیاست سختگیرانه ای به عنوان یک دفاع دائمی معنایی ندارد. نیوزیلند کره شمالی نیست.
با واکسیناسیون افراد آسیب پذیر در نیوزیلند، این کشور تحت فشار فزاینده ای قرار خواهد گرفت تا مرز های خود را باز کند و به این ترتیب، باید ابتلا و مرگ و میر کووید-19 بومی را تحمل کند.
دولت ها در سراسر جهان باید به نتیجه برسند که چه زمانی و چگونه اقدامات اضطراری را به سیاست هایی تبدیل کنند که از نظر اقتصادی و اجتماعی به طور نامحدود پایدار باشد. از لحاظ سیاسی انتقال به سیاست جدید در جا هایی که سرمایه گذاری زیادی برای عاری ماندن از کووید-19 کرده اند، دشوار خواهد بود.
این مشکل در هیچ کشوری به اندزه چین نخواهد بود که روند واکسیناسیون هم در آن کند است. حزب کمونیست حتی یک مورد ابتلا به کووید-19 را غیرقابل پذیرش و گردش گسترده این ویروس را به عنوان نشانه انحطاط دموکراسی های غربی تعریف کرده است.
هنجار کرونایی جدید
سازگاری برای زندگی با کووید-19 با علم پزشکی آغاز می شود. در حال حاضر کار بر روی واکسن ها برای ایجاد محافظت در برابر گونه های مختلف آغاز شده است. این کار باید با بررسی دقیق تر جهش هایی که در حال گسترش هستند و تصویب سریعتر مقررات برای واکسن های تقویت کننده همراه باشد. در همین حال، برای نجات شمار بیشتری از افراد مبتلا از مرگ یا بیماری جدی، نیاز به درمان است.
ترکیبی از ایمنی اکتسابی، تزریق های پشتیبان منظم با واکسن های تغییریافته و فهرستی از درمان ها برای اطمینان از اینکه کووید-19 دیگر چندان کشنده نباشد، بهترین نتیجه را خواهد داد. اما این نتیجه هم تضمین شده نیست.
وقتی به جایی برسیم که دارو به تنهایی از عهده جلوگیری از شیوع مرگبار کووید-19 برنیاید، آنگاه سنگینی این بار بر دوش رفتار اجتماعی خواهد افتاد؛ همانطور که در اکثر موارد همه گیری اینگونه بوده است. اما به جای تعطیلی سراسر و بسته شدن چند ماهه مدارس که بالایی هم دارد، این مسئولیت باید بیشتر بر دوش افراد باشد.
ممکن است عادت هایی مانند استفاده از ماسک بخشی از زندگی روزمره شود. گذرنامه های واکسن و محدودیت در فضا های شلوغ ممکن است اجباری شود. افراد آسیب پذیر باید هوشیاری بالایی داشته باشند. کسانی که از دریافت واکسن خودداری می کنند، می توانند انتظار آموزش بهداشتی و ترغیب داشته باشند، اما محفاظت از آن ها محدود خواهد بود.
همانطور که گزارش ویژه ما درباره صنعت مسافرت بیان می کند، در نهایت به سختی می تواند در برابر تمایل مردم به زندگی مقاومت کرد، حتی در کشور های اقتدارگرایی مانند چین که ممکن است مایل نباشد سیاست تحمل صفر را کنار بگذارد.
تداوم عفونت های حاد و «کووید طولانی» و مزمن به این معنی است که مرحله بعدی همه گیری ناخوشایند خواهد بود. اما حتی اگر کووید-19 کاملا از بین نرفته باشد، وضعیت بسیار بهتر از چیزی است که می توانست باشد و افتخار آن متعلق به علم پزشکی است.
مطالب مرتبط:
استفاده از بلاک چین برای رهگیری کووید۱۹ در کره جنوبی
استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای شناسایی افراد مبتلا به کرونا
صدور گذرنامه های سلامت مبتنی بر فناوری بلاکچین، برای جلوگیری از گسترش کرونا