طلا نقش حیاتی در سیستم تجارت بین‌الملل به‌عنوان روشی برای ذخیره ارزش، نوعی ارز و همچنین نوعی دارایی برای وثیقه دارد. طلا اغلب به عنوان روشی برای محافظت از دارایی در برابر تورم استفاده می شود و آن را به یک دارایی امن محبوب در زمان عدم اطمینان اقتصادی تبدیل می کند. علاوه بر این، طلا اغلب به عنوان نوعی روش پرداخت در تجارت بین المللی، به ویژه در معاملاتی که اعتماد به پول محلی پایین است، استفاده می شود. علاوه بر این، طلا اغلب به عنوان نوعی وثیقه در معاملات تجاری بین المللی استفاده می شود.
علیرغم اهمیت طلا در تجارت بین المللی، مقررات و قوانین متعددی بر استفاده از آن حاکم است. یکی از سازمان‌های بین‌المللی کلیدی که در مقررات تجارت دخیل است، سازمان تجارت جهانی (WTO) است که تجارت آزاد بین کشورها را ترویج می‌کند و قوانینی را تعیین می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تجارت منصفانه و شفاف انجام می‌شود. در حالی که WTO به طور خاص استفاده از طلا را در تجارت تنظیم نمی کند، قوانین آن کشورهای عضو را ملزم به ارائه سیاست های تجاری شفاف و قابل پیش بینی، از جمله سیاست های مربوط به استفاده از طلا می کند.
صندوق بین المللی پول (IMF) یکی دیگر از سازمان های بین المللی است که استفاده از طلا در تجارت را تنظیم می کند. صندوق بین‌المللی پول مسئول تسهیل همکاری‌های پولی بین‌المللی و ثبات نرخ ارز است و قیمت طلای مورد استفاده در معاملات خود را تعیین می‌کند. کشورهای عضو نیز ملزم به گزارش ذخایر طلای خود به صندوق بین المللی پول هستند.
توافقنامه معروف به بازل 3 (||| Basel) مجموعه ای از مقررات بانکی بین المللی است که بر میزان سرمایه ای که بانک ها برای محافظت در برابر بی ثباتی مالی باید داشته باشند، نظارت می کند. این قرارداد شامل قوانین جدیدی است که طلا را به عنوان دارایی درجه یک طبقه بندی می کند، به این معنی که بانک ها می توانند از طلا به عنوان وثیقه و به عنوان روشی برای افزایش سرمایه استفاده کنند.
طلا همچنین مشمول تعدادی از مقررات مالی مانند مقررات ضد پول شویی (AML) است که برای جلوگیری از پولشویی و سایر فعالیت های غیرقانونی طراحی شده است. مقررات AML مؤسسات مالی را ملزم می کند تا اقداماتی را برای شناسایی و جلوگیری از پولشویی، از جمله نظارت بر معاملاتی که شامل طلا می شود، اجرا کنند. قانون اقدامات فساد خارجی (FCPA) یکی دیگر از قوانین ایالات متحده است که شرکت ها را از دادن رشوه یا سایر پرداخت های فاسد به مقامات خارجی به منظور کسب یا حفظ تجارت منع می کند. FCPA شامل مقررات مربوط به استفاده از طلا به عنوان نوعی روش پرداخت است و شرکت ها موظفند اطمینان حاصل کنند که معاملات مربوط به طلا توسط آنها با قانون مطابقت دارد.
علاوه بر این مقررات و قوانین، تعدادی از قوانین تجارت بین المللی نیز وجود دارد که بر استفاده از طلا در تجارت حاکم است، مانند کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد قراردادهای فروش بین المللی کالا (CISG). این کنوانسیون در حقیقت قوانین و رویه های انجام تجارت بین المللی از جمله استفاده از طلا را به عنوان روش پرداخت و همچنین به عنوان وثیقه تعیین می کند.
برای کسب و کارها و شرکت هایی که در تجارت بین المللی فعالیت می کنند آگاهی از این مقررات و قوانین بسیار مهم است، زیرا عدم رعایت آنها می تواند منجر به عواقب قانونی و مالی شود. با درک مقررات و قوانین حاکم بر استفاده از طلا در تجارت بین‌الملل، شرکت‌ها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که معاملات آنها به صورت شفاف و قانونی انجام می‌شود.
این مقاله توسط پویان قمری، نظریه پرداز حوزه بلاکچین و فناوری، نوشته شده است.