با کشور آرژانتین بیشتر آشنا شویم
آرژانتین، کشوری است که بیشتر در نیمه جنوبی آمریکای جنوبی واقع شده است. بخش عمده ای از مخروط جنوبی را با شیلی در غرب به اشتراک می گذارد، همچنین از شمال با بولیوی و پاراگوئه، از شمال شرقی با برزیل، از شرق با اروگوئه و اقیانوس اطلس جنوبی و از جنوب با گذرگاه دریک همسایه است.
آرژانتین با مساحت سرزمین اصلی 2 میلیون و 780 هزار و 400 کیلومتر مربع هشتمین کشور بزرگ در جهان، چهارمین کشور بزرگ در قاره آمریکا، دومین بزرگترین آمریکای جنوبی پس از برزیل و بزرگترین کشور اسپانیایی زبان است.
آرژانتین از 23 ایالت و یک پایتخت خودمختار تشکیل شده است. استان ها و پایتخت قانون اساسی خود را دارند، اما تحت یک سیستم فدرال قرار گرفته اند.
اولین حضور انسانی ثبت شده در آرژانتین امروزی به دوران پارینه سنگی برمی گردد. امپراتوری اینکا در زمان پیش از کلمبیا به شمال غربی کشور گسترش یافت. این کشور ریشه در استعمار اسپانیا در منطقه در قرن شانزدهم دارد. آرژانتین به عنوان دولت جانشین نایب السلطنه ریودلاپلاتا، نایب السلطنه اسپانیا در خارج از کشور در سال 1776 تاسیس شد. اعلامیه و جنگ برای استقلال (1810-1818) با یک جنگ داخلی طولانی مدت دنبال شد که تا سال 1861 ادامه داشت و در نهایت منجر به سازماندهی مجدد کشور به عنوان فدراسیون استانها با پایتختی بوینس آیرس شد.
این کشور پس از آن از آرامش و ثبات نسبی برخوردار شد، با چندین موج مهاجرت از اروپا، عمدتا ایتالیایی ها و اسپانیایی ها، به طور بنیادی چشم انداز فرهنگی و جمعیتی خود را تغییر شکل داد. 5/62 درصد از جمعیت آرژانتین از نژاد ایتالیایی کامل یا نسبی هستند، و فرهنگ آرژانتین ارتباط قابل توجهی با فرهنگ ایتالیا دارد.
افزایش تقریباً بی نظیر رونق منجر به این شد که آرژانتین در اوایل قرن 20 به هفتمین کشور ثروتمند جهان تبدیل شود. طبق پروژه آماری تاریخی مدیسون، آرژانتین بالاترین سرانه تولید ناخالص داخلی واقعی در جهان را در سال های 1895 و 1896 داشته است و حداقل تا سال 1920 به طور مداوم در ده کشور اول قرار داشته است. در حال حاضر، رتبه 61 را در جهان دارد. به دنبال رکود بزرگ در دهه 1930، آرژانتین دچار بی ثباتی سیاسی و انحطاط اقتصادی شد که آن را به سمت توسعه نیافتگی سوق داد، با این وجود چندین دهه در میان پانزده کشور ثروتمند باقی ماند.
به دنبال مرگ رئیس جمهور خوان پرون در سال 1974، ایزابل مارتینز دی پرون به مقام ریاست جمهوری رسید. او در سال 1976 توسط دیکتاتوری نظامی سرنگون شد. دولت نظامی منتقدان سیاسی، چپ گرایان را در دوره ای از تروریسم دولتی و ناآرامی های داخلی که بیش از یک دهه تا انتخاب رائول آلفونسین به عنوان رئیس جمهور در سال 1983 به طول انجامید، مورد آزار و اذیت و قتل قرار داد.
آرژانتین یک کشور در حال توسعه است و در شاخص توسعه انسانی در رتبه 46 قرار دارد، پس از شیلی دومین رتبه در آمریکای لاتین است. این یک قدرت منطقه ای در آمریکای لاتین است و موقعیت تاریخی خود را به عنوان یک قدرت متوسط در امور بین الملل حفظ می کند. آرژانتین دومین اقتصاد بزرگ در آمریکای جنوبی، سومین اقتصاد بزرگ در آمریکای لاتین را داراست و عضوی از G-15 و G20 است. این کشور همچنین یکی از اعضای بنیانگذار سازمان ملل، بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، مرکورس، جامعه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب و سازمان کشورهای ایبرو آمریکایی است.
اقتصاد آرژانتین
اقتصاد آرژانتین با بهره گیری از منابع طبیعی غنی، جمعیت بسیار باسواد، پایگاه صنعتی متنوع و بخش کشاورزی صادرات گرا، سومین اقتصاد آمریکای لاتین، و دومین اقتصاد آمریکای جنوبی است. این کشور در شاخص توسعه انسانی رتبه “17” و سرانه تولید ناخالص داخلی نسبتاً بالا با اندازه قابل توجه بازار داخلی و سهم رو به رشد بخش فناوری پیشرفته دارد.
دسترسی به ظرفیت زیستی در آرژانتین بسیار بیشتر از متوسط جهانی است. در سال 2016، آرژانتین 6.8 هکتار جهانی ظرفیت زیستی به ازای هر نفر در سرزمین خود داشت که بسیار بیشتر از متوسط 1.6 هکتار جهانی برای هر نفر است.
در سال 2016 آرژانتین از 3.4 هکتار ظرفیت بیولوژیکی جهانی برای هر نفر استفاده کرد. این به آن معناست که آنها از نیمی از ظرفیت زیستی موجود در آرژانتین استفاده می کنند. در نتیجه، آرژانتین از یک ذخیره بیولوژیکی مطلوب برخوردار است.
یک اقتصاد در حال ظهور متوسط و یکی از کشورهای برتر در حال توسعه جهان، آرژانتین عضوی از کشورهای بزرگ G-20 است. با این وجود، از نظر تاریخی، عملکرد اقتصادی آن بسیار نابرابر با رشد اقتصادی بالا متناوب با رکودهای شدید، عدم توزیع درآمد و افزایش فقر بوده است. در اوایل قرن 20 آرژانتین به توسعه دست یافت، و هفتمین کشور ثروتمند جهان شد. اگرچه این کشور با یک زوال طولانی و مداوم روبه رو شد، توانست جایگاه خود را در میان پانزده اقتصاد برتر تا اواسط قرن حفظ کند. با این وجود هنوز هم کشوری با درآمد بالا است.
کشور آرژانتین با وجود ایت که که اکنون با بدهی های بالای بین المللی و تورمی قابل توجه روبه رو است، همچنان زمینه های مناسبی برای رشد و توسعه اقتصادی دارد.
اقامت در آرژانتین
شرایط دریافت اقامت آرژانتین به طرق متفاوتی برای یک تبعه خارجی وجود دارد که شما برای دستیابی به اقامت دائم این کشور ابتدا نیاز به دریافت یکی از انواع ویزاهای این کشور دارید.
ویزای توریستی جهت اخذ اقامت دائم آرژانتین
اتباع ایالات متحده و همچنین حدود 80 کشور مختلف برای ورود به آرژانتین فقط به گذرنامه معتبر نیاز دارند. آنها می توانند تا 90 روز بدون نیاز به دریافت ویزا در این کشور اقامت کوتاه مدت داشته باشند. اگر این زمان بگذرد شما باید کشور را ترک کنید و یا قبل از اتمام مدت ویزا برای 90 روز دیگر اقامت خود را تمدید کنید. البته این نوع تمدید ویزا به منظور ارتقاء ویزای توریستی بوده و گزینه ای برای اخذ اقامت دائم آرژانتین نیست.
اگر شما از اتباع کشورهایی هستید که در فهرست 80 کشور موجود نیست، باید ویزای توریستی دریافت نمائید که این ویزا معمولا یک دوره 30 تا 90 روزه را پوشش می دهد که برای دریافت آن مصاحبه در سفارت ضروری است. اگر می خواهید بیش از 30 روز در آرژانتین بمانید، باید برای ویزای اقامت موقت درخواست کنید. بهترین نوع اقامت موقت اخذ ویزای کاری این کشور است که در صورت دارا بودن شرایط یر فراهم می شود.
ویزای دانشجویی آرژانتین
ویزای دانشجویی تنها برای کسانی است که در دانشگاه های مورد تایید دولت آرژانتین پذیرش شده اند. این ویزا متناسب با نوع دوره شما صادر شده و برای تمدید آن باید شرایط مورد نیاز را ایجاب کرد. در مادامی که دانشجویان خارجی در این کشور تحصیل می نمایند می توانند به کار نیمه وقت نیز بپردازند. این نوع ویزا که در ابتدا یک اقامت موقت بوده می تواند در نهایت به اقامت دائم آرژانتین نیز تبدیل شود. البته برای این مهم باید بعد از تحصیل شرایط تبدیل اقامت تحصیلی به کاری را فراهم سازید. بهترین اتفاق این است که شما بتوانید پس از تحصیل در این کشور متناسب با رشته تحصیلی به کار برسید.
ویزای کاری جهت اخذ اقامت دائم آرژانتین
همانطور که در ابتدا اشاره شد برای دریافت ویزای کاری می توان به چند صورت اقدام کرد. یک نوع ویزا برای کسب و کارهای کوتاه مدت وجود دارد که اجازه می دهد تا حداکثر 30 روز اقامت داشته باشید. این ویزا برای کسانی است که مایل به انجام کسب و کار، شرکت در کنفرانس ها، کنگره ها و غیره به آرژانتین می روند. همچنین یک ویزا به نام ویزای شخص ثالث وجود دارد که برای افرادی که مایل به زندگی در آرژانتین هستند.
متقاضی می تواند برای یک شرکت آرژانتینی کار کند و در نهایت اقامت این کشور را بدست آورد. البته برای این اتفاق نیاز است کارفرما در وزارت مهاجرت ثبت نام کرده و مجاز به استخدام کارگران خارجی باشد. شما می بایست برای دریافت این ویز ا از پیش با یک کارفرما ارتباط بگیرید و پیشنهاد کاری دریافت نمائید. مدت اعتبار این ویزا معمولا یک تا سه سال می باشد و روند تجدید آن در خاک این کشور بسیار ساده است. اعضای خانواده شما همچنین می توانند برای گرفتن ویزا و بعد از فراهم شدن موقعیت کاری شما درخواست دهند. همچنین بعد از مدتی متقاضی می تواند جهت اخذ اقامت دائم آرژانتین نیز اقدام نماید.
انواع ویزای کاری آرژانتین
کشور آرژانتین دارای دو نوع ویزا جهت کار می باشد که عبارتند از:
ویزای A23: برای افرادی است که در آرژانتین دارای یک جایگاه شغلی از سوی یک کارفرما هستند.
ویزای E23: این نوع ویزا برای کسانی است که تنها برای مدت کوتاهی (6 تا 12 ماه) درخواست اقامت دارند. افرادی مانند دانشمندانی که جهت انجام فرصت های مطالعاتی از سوی یک استاد به آرژانتین دعوت شده اند.
برای هر یک از این انواع ویزا، ابتدا باید مجوز ورود را بدست آورید که توسط کارفرمای شما مورد رسیدگی قرار می گیرد. شما برای دریافت این نوع اقامت باید از شرایط و مدارک مورد نیاز آن آگاه باشید. فرم های جذب نیروی خارجی، قرارداد کار و قرارداد امضا شده از مدارک اصلی این پروسه می باشد.
اقامت مالی (ثروتمندان) جهت اخذ اقامت دائم آرژانتین
ویزای مالی برای کسانی که مایل به زندگی در این کشور و دریافت اقامت دائم آرژانتین هستند. آنها باید بتوانند حداقل درآمد حدود 2000 دلار (USD) در هر ماه را به طرق مختلفی ثابت کنند. متقاضی می تواند به جهت درآمد سالیانه، سود سهام، سرمایه گذاری، یک کسب و کار، این درآمد را اثبات نماید. اسناد و مدارک اثبات این درآمد و منبع آن را با مشورت با یک وکیل ارائه کنید. مطمئن شوید که آن را به یک حساب بانکی آرژانتینی انتقال می دهید و می توانید تا برای این ویزا درخواست دهید. برای آگاهی از سایر شرایط و مدارک مورد نیاز این پروسه با مشاورین و وکلای مهاجرتی مشورت نمائید.
ویزای سرمایه گذاری در آرژانتین
اگر قدرت سرمایه گذاری در این کشور را داشته باشید، می توانید برای یک ویزای سرمایه گذاری اقدام نمائید. شما باید حداقل مبلغ 1،500،000 پزوی آرژانتین (41000$ دلار آمریکا) را در یک فعالیت تجاری، تولیدی یا خدماتی سرمایه گذاری کنید. یا یک نقشه دقیق از نحوه و جایی که این مقدار پول را سرمایه گذاری می کنید که قابل توجیه باشد را فراهم سازید. الزامات اصلی و مورد نیاز اخذ این اقامت اثبات مالکیت، بیانیه رفتار خوب، مراجع تجاری یا حرفه ای، هستند.
برای افرادی که قدرت این میزان سرمایه گذاری را ندارند و شرایط سنی بالایی دارند راه دیگری هست. برای ویزای بازنشستگی اقدام نمایند، این ویزا همانند ویزای مالی نیاز به حداقل درآمد ماهیانه 2000 دلاری متقاضی دارد. شما باید یک گواهی صادر شده توسط یک دولت یا سازمان بین المللی را داشته باشید. این مدرک باید ثابت کند که شما مستمری بازنشستگی یا بازنشستگی را به صورت پایدار دریافت می کنید.
قوانین ارزهای دیجیتال در آرژانتین
بر اساس متن قانون اساسی کشور آرژانتین، تنها مرجع مالی و قضایی که می تواند ارز قانونی صادر کند، بانک مرکزی این کشور است. بنابراین در آرژانتین رمزارز بیت کوین به دلیل اینکه توسط مرجع دولتی صادر نشده، نه تنها فاقد وجهه قانونی است بلکه ذیل متمم پول رایج نیز تعریف نمی شود.
بیت کوین در کشور آرژانتین ممکن است به عنوان پول شناخته شود اما در موازین قضایی به دلیل اینکه نمی توان از آن در چرخه قرضه و بدهی و ادای تعهدات استفاده کرد، فاقد وجهه قانونی است.
بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست ؟
به گفته تعدادی از متخصصان آرژانتینی، بیت کوین می تواند ذیل قانون مدنی این کشور به عنوان کالا و یا ماهیتی غیر ملموس و واجد ارزش تبادلی به رسمیت شناخته شود. بنابراین تمامی معاملات بیت کوین توسط قوانین قضایی کالاهای مبادلاتی و ذیل قانون مدنی این کشور، قابلیت رهگیری خواهند داشت.
طبق آخرین اصلاحیه متن حقوقی مالیات بر درآمد آرژانتین، درآمد حاصل از تبادل ارز دیجیتال (اعم از بیت کوین و یا دیگر رمزارزهای جایگزین)، ذیل متمم قضایی اخذ مالیات تعریف می شود. بنابراین تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی موظف هستند مراتب دارایی های رمزارز خود را به صورت دقیق به اطلاع مراجع قضایی این کشور برسانند.
اگر میخواهید از جدیدترین اخبار رمزارز آگاه شوید کافی است وب سایت سکه نیوز را دنبال کنید.
مطالب مرتبط:
قوانین رمزارزها در کشور کلمبیا
قوانین رمزارزها در کشور کاستاریکا